Breyer Traditional – klacz morgan z zestawu nr 1409

O amazonce nie będę się rozpisywać – zainteresowanych odsyłam do postu o niej.
Dziś trochę o kasztanowatej klaczce z czterema skarpetkami, zwanej Marabella, a pieszczotliwie przeze mnie – Mirabelka 🙂

Mold ten został wyrzeźbiony przez Kathleen Moody w 1997 roku i taka data (’97) widnieje na wewnętrznej stronie nogi. Jest to portret klaczy hodowlanej rasy morgan. Morgany nie są wysokimi końmi – mają w kłębie 14.1 – 15.2 hh (wg AMHA), czyli około 143 – 154 cm (hh = hands high, wysokość w dłoniach, jedna dłoń około 10,16 cm, przelicznik tutaj). Po przeliczeniu wysokości modelu okazuje się, że klaczka ma tylko około 133 cm w kłębie (14,8 cm x 9 = 133,2 cm), jest więc trochę niska. Przy Czesiu wygląda trochę kucykowato.

Nie ma strzałek na kopytach, ale kasztany są na miejscu. Niestarannie wykonana jest też przestrzeń między tylnymi nogami – wygląda to tak, jakby ktoś kawałek ciała wykroił nożem.
Ciekawie ma za to zrobioną grzywę i ogon. Włosy wyglądają na dużo gęstsze niż u innych modeli, które posiadam. Są też falowane a poszczególne pasma są dużo cieńsze. Klacz ma wygoloną grzywę na karku zgodnie z modą amerykańską, a na ogonie ma zapleciony warkocz (zauważyłam to dopiero przy pisaniu tego posta, a jest u mnie już parę lat – spostrzegawcza ja 😉 )

Prawdę mówiąc, klacz po przyjeździe wskoczyła na moją prywatną listę “pierwsza do sprzedaży, jakby co”, ale jak wezmę ją do ręki, a ona tak na mnie popatrzy tym swoim wzrokiem, to nie mam serca jej sprzedać 😉
Pozdrawiam!