Breyer Traditional – Verdades 1802

Model Breyer Traditional – Verdades 1802 nowość 2018 rok przedstawia konia rasy KWPN (holenderski koń gorącokrwisty) gwiazdę ujeżdżenia.

Mold to “Salinero” wyrzeźbiony przez Brigitte Eberl i wprowadzony do sprzedaży w roku 2007. Przedstawia konia hanowerskiego o imieniu Salinero w kłusie. Model stoi tylko na dwóch nogach, dlatego pod przednią nogą ma firmowo zakładaną przezroczystą okrągłą podstawkę (taką jak na przykład Totilas, czy Black Tie Affair), ale ja założyłam mu swoją.

Model Verdadesa to gniady wałach z gwiazdką na czole i odmianami na czterech kończynach. Jest też jednym z niewielu modeli z zaplecioną w koreczki grzywą oraz z namalowanymi źrenicami i tęczówkami w oczach:

Jego głowa ma lekko garbaty profil i moim zdaniem pięknie wygląda bez niczego, ale w ogłowiu również prezentuje się bardzo elegancko. Żałuję, że nie założyłam mu też siodła, ale dzień nie był zbyt dobry na fotki z powodu wiatru i moja cierpliwość skończyła się przy mocowaniu wędzidła.

Chyba nie pokazywałam go na blogu, ale mam też u siebie “starszego brata” Verdadesa, czyli kasztana na tym samym moldzie o imieniu Mistral Hojris.

Chyba najbardziej lubię porównania modeli na tym samym moldzie. Czasem któreś malowanie od razu wpada w oko i wie się, że to ten jest tym najbardziej pożądanym. A czasem mold wygląda świetnie w każdej maści i trudno wybrać ten najładniejszy.

Czesia zgodziła się pozować – jak widać jest dość mała jak na tego konia, bo model jest jednym z najwyższych, ma 23 cm “w uszach” z podstawką. Również lalka Traditional będzie na nim wyglądać dobrze i nie będzie go przytłaczać.

Porównanie z figurką Schleich klaczą hanowerską:

A poniżej jeszcze zdjęcie robione w pełnym słońcu trochę inaczej ukazuje kolory modelu. Jednak tak naprawdę każdy model Breyer przedstawiający tego konia będzie się różnił cieniowaniem i nie chodzi mi o cienie na sierści, ale o rozkład natężenia odcieni danego koloru na ciele. Piszę to, bo zauważyłam, że niektóre osoby malujące modele myślą, że cieniowanie to nałożenie na model czarnej/szarej farby w niektórych miejscach, żeby pokazać, gdzie robią się cienie na koniu, jak stoi w słońcu. Nie, to wcale nie to. Cieniowanie można zrobić dowolnym kolorem i robi się je w ściśle określonych miejscach na ciele konia. Ale to już temat na inny post.

Na koniec trzej ujeżdżeniowcy: Breyer Traditional – Winter Wonderland (mold Totilas), Verdades (mold Salinero), Valegro (mold Valegro).

Każdy ma inny profil głowy, zauważyliście?

Salinero jest najstarszy i ma najmniej dokładnie zrobione koreczki. Jest też chyba najbardziej gładki z nich wszystkich – nie ma tak dużo zmarszczek. Jednak nadal jest bardzo realistyczny i chyba najbardziej mi się podoba z tych trzech modeli. A może po prostu ta jego garbonosa głowa do mnie przemawia najbardziej 😉

I na koniec jeszcze z Mistralem:

Pozdrawiam i zapraszam na Monocerus.pl, gdzie możecie obecnie znaleźć Verdadesa 🙂

Pa!